مرد مؤمنى خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله رسيد و عرض کرد: يا رسول الله ! من پير مرد سالخورده ام ، از انجام نماز، روزه ، حج و جهاد ناتوانم ، ديگر نمى توانم از عهده عبادتهايم برآيم ، به من کلام سودمندى بياموز و وظيفه ام را سبک نما!

حضرت فرمود:

دوباره مطلبت را بگو!

مرد سه بار تقاضاى خود را تکرار نمود.

رسول خدا فرمود:

آنچه در اطراف تو از درخت و کلوخ بود بر ضعف و ناتوانى تو گريست .

اينک براى جبران ناتوانيت بعد از نماز صبح ، ده بار بگو: (سبحان الله العظيم و بحمده و لاحول و لا قوه الا بالله العلى العظيم ) براستى خداوند بوسيله آن تو را از کورى ، ديوانگى ، خوره ، فقر و ورشکستگى نجات مى بخشد.

پيرمرد عرض کرد:

يا رسول الله ! اين براى دنيا است ، براى آخرت چه ؟

فرمود: مدام بگو؛ (اللهم اهدنى من عندک وافض على من فضلک و انشر على من رحمتک و انزل على من برکاتک ) : خدايا! مرا از جانب خود هدايت نما! و از فضل و احسانت بر من بيفشان ! و از رحمت و برکاتت بر من به پراکن !

سپس پيامبر فرمود: اگر اين پيرمرد - که سالها عبادت کرده و اکنون ناتوان است - اين ذکر را ادامه دهد و عمدا ترک نکند در هشت بهشت به روى وى باز مى شود و از هر کدام خواست وارد بهشت مى گردد.